Precyzyjnie naszkicowane wino z bardzo klasycznego rocznika. Michel Delon – ówczesny właściciel posiadłości – uważał ten rocznik za swoje największe osiągnięcie. Rocznik 1986 dał bardziej dał bardziej zadziorne, muskularne taniny niż bardziej hedonistyczny 1982 (piłem to wino wiosną 2017-go roku oraz w styczniu 2020-go – wciąż się wspina, jeszcze wiele lat dojrzewania przed nim, jego żywość po niemal trzech i pół dekadzie dojrzewania jest absolutnie niesamowita!). Tanina jest już ułożona, lecz wciąż pełna wigoru, idealnie wtopiona w dobrze zbudowane ciało. Wciąż spora koncentracja soczystego owocu (czarna porzeczka, nieco jeżyn i dojrzałych jagód), sporo też cedru i grafitu, przypraw, szlachetnej skóry. W moim subiektywnym odczuciu, jest to najlepsze Bordeaux (jeśli nie najlepsze wino w ogóle), jakie miałem możliwość kiedykolwiek degustować.